Het doel van elke training is… gedragsverandering! Toch?

Over dit onderwerp heb ik al met vele trainers van gedachten gewisseld. Ik verkondig het als een vaststaand gegeven. Sterker nog: als je het mij vraagt is het een vaststaand gegeven.

Ik ben niet de enige trainer, en zelfs niet de enige opleider van trainers, die dit beweert.

Mijn gewaardeerde concullega Arie Speksnijder zegt zelfs dat hij geen trainingen verkoopt, maar gedragsverandering.

Toch zijn er heel wat trainers, die het hierover niet zonder meer met mij eens zijn. (Dat hoeft gelukkig ook niet. Ik juich het alleen maar toe als trainers een eigen visie op het trainersvak ontwikkelen.)

De twijfel is soms van hun gezicht af te lezen: is dat zo? Is het doel van mijn training gedragsverandering? En klopt dat altijd?

Het antwoord is: JA!

Het doel van je training is dat je deelnemers na de training ‘iets’ (hetgeen waarin jij hen traint) anders gaan doen dan ze vóór jouw training deden.

Ga maar na. Als ze alles hetzelfde blijven doen als voorafgaand aan jouw training, dan is jouw opdrachtgever niet blij. Of het nu gaat om het goed gebruiken van een softwareprogramma, of om effectiever communiceren, of om het (nagenoeg) foutloos emails en brieven kunnen opstellen, of om het efficiënter benutten van tijd, of om …

Het gaat dus altijd om een gedragsverandering.

En juist dat is wat er vaak aan schort. Hoe vaak hoor je niet de geluiden van mensen die ooit een training gevolgd hebben en maanden later zeggen dat ze het best leuk vonden, maar dat ze er in de praktijk niets mee deden?

In de eerste dagen na de training is iedereen nog vol van wat ze geleerd hebben (mits ze een inspirerende trainer hadden), maar na een week of twee is iedereen wel weer overgegaan tot de orde van de dag en is de training hooguit nog een leuke herinnering.

Hoe komt dat dan?

Hoe komt het dat deelnemers na de training niet gaan doen wat ze in de training geleerd hebben?

Daar zijn verschillende redenen en oorzaken voor te bedenken. Ik denk dat veel trainers helemaal niet beseffen dat ze bezig zijn met het faciliteren van een gedragsverandering. Er zijn legio trainers, die tevreden zijn als ze ‘alle stof’ behandeld hebben. Dan hebben ze hun taak gedaan, vinden ze.

Ik denk dat het grootste verschil zit in het besef dat je als trainer een begeleider van gedragsverandering bent. Veel meer dat dan bijvoorbeeld een overdrager van kennis of een expert in jouw vakgebied. Natuurlijk: die expertise en die kennis zijn nodig om die gedragsverandering voor elkaar te krijgen, maar met alleen kennis en expertise kom je er niet.

Zie het als op de foto bovenaan dit artikel: jouw deelnemers moeten en/of willen leren zwemmen in die andere kom en jij bent als trainer degene die die vis kan leren hoe hij daar moet komen en hoe hij daar kan zwemmen.

Ik ben benieuwd naar jouw visie. Ben je het met mij eens of juist niet? Ik lees je reactie graag hieronder.

Vond je dit artikel waardevol? Deel het dan met andere trainers, voor wie het eveneens waardevol kan zijn. Dat kan bijvoorbeeld via LinkedIn, Facebook, Twitter of Google+. Hartelijk dank daarvoor.